ငါမငိုဘူး
ဒါေပမယ့္
ႏွလံုးသားမွာ ဘီလူး၀င္ပူးတယ္။
လက္သည္းခၽြန္သိပ္မ်ားတဲ့ ေမွာ္ဆရာက
ငါ့ႏွလံုးသားကို ရင္ဘတ္ကေနဆြဲခြာတယ္
နာက်င္ေပမယ့္ ငါမငိုဘူးကြယ္။
ငါ့ဘ၀ရဲ႔
လင္းေတာက္တဲ့ ေရာင္ခ်ည္တစ္စက္အတြက္
အသက္နဲ႔လဲျပီး ရဲရင့္ျပမယ္။
ခ်စ္ေသာေမေမ
ငါ့ကို တမလြန္ကေန နိုးထေတြ႔ျမင္ေစမယ္။
ငါ့၀ိညာဥ္မွာ
ပန္းနွင္းဆီေတြ အျပာလြင္ဆံုးပြင့္
ငါ့ရြက္တိုင္ကို အျမင့္မားဆံုးလႊင့္ထူမယ္။
ေဟး....ပင္လယ္
ေဟး....လွဲအိပ္ေနတဲ့ပင္လယ္
ခုထစမ္း
မင္းဆီငါလာတယ္။
Categories:
ကဗ်ာ
,
တာရာမင္းေ၀
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Response for the "ေနာက္ဆံုးေသာၾကာေန႔က ေမေမ"
Post a Comment