ေတေလမွတ္တမ္း

တစ္ေန႔မွာ
ရာဇ၀င္ထဲကို၀င္
ရွင္သန္လာလိမ့္နိုးနိုး
တိုးတိတ္စြာ သာယာမိခဲ့တာပဲေလ..။

ေလေျပေတြနဲ႔အတူ
ပူေလာင္ျခင္းကင္းမဲ့စြာ
မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ
ငါနဲ႔အတူရွင္သန္မဲ့
ေကာင္းကင္တစ္ခုကုိပဲ
မရဲတရဲ ဂုဏ္ယူပစ္လိုက္တယ္..။

အျပံဳးရနံ႔ေတြ သင္းပ်ံ႕ေနတဲ့
သန္႔စင္တဲ့ခ်ိဳျမိန္မႈေတြထဲ
ရဲကနဲ ရွက္ေသြးျဖာသြားတတ္တဲ့
ငါ့ရဲ႔ ေကာင္းကင္ေလးကို
လိုလိုခ်င္ခ်င္ပဲ နာမည္ေပးလိုက္တယ္
ထာ၀ရ.......တဲ့။

ၾကည္နူးျခင္းေတြကိုပဲ
သည္းသည္းမဲမဲ သီကံုးရင္း
မင္းရဲ႔ ေဘးနားမွာ
သာယာတဲ့ သံစဥ္ေတြအျဖစ္
ဂစ္တာတစ္လက္ရဲ႔ ရာဇ၀င္ကို
ခ်ိဳျမိန္ပစ္လိုက္မယ္
ထာ၀ရရယ္...။

ေလညွင္းေတြရဲ႔ ၀ိညာဥ္က
ထာ၀ရရဲ႔ ဆံႏြယ္ကို
ကပိုကရိုေထြးေပြ႔ထားရင္း
နွင္းဆီေရာင္ ပါးျပင္ေပၚ
အနမ္းမိုးေတြ ေၾကြးေၾကာ္ပစ္လိုက္မယ္
ခ်စ္လို႔ပါ ထာ၀ရရယ္....။

တစ္ျဖည္းျဖည္း
အေတြးထဲက အသိတစ္ခုကို
ျငိဳျငင္စြာ ျငင္းဆန္ရင္း
ထာ၀ရရဲ႔ ကမၻာေလးကိုပဲ
ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္ေနမိတယ္..။

သာယာခဲ့သမွ်
အလွပဆံုးညေလးထဲမွာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႔ ဆံုခ်က္ဟာ
အိပ္မက္တဲ့လားကြယ္...
ထာ၀ရရယ္......။

ေ၀းလြင့္မႈရဲ႔ ျမားခ်က္မွာ
ခ်ိဳသာတဲ့ အနမ္းတို႔နဲ႔အတူ
ပူေလာင္တဲ့အလြမ္းေတြလဲ တြဲလဲခိုေနၾကေလရဲ႔
ထာ၀ရရဲ႔ ၀ိညာဥ္ကိုပါ
ငါ့ကမၻာထဲက ယူသြားတယ္ေလ..။

မထိုက္တန္သူရဲ႔ နံနက္ခင္းဟာ
ေပ်ာ္စရာေတြကို ရိုက္ခ်ိဳးရင္း
မိုးလင္းသြားေပမယ့္
ထာ၀ရရဲ႔ အလင္းကို
မေသာက္သံုးလိုက္ရတဲ့ ငါ့မွာတာ့
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ အလြမ္းေတြေတာင္
ေမွာင္အတိက်ေနရျပီေလ
ထာ၀ရေရ..
ထာ၀ရ...ေရ...
ထာ....၀...ရ....ေရ.....။


......နတ္ဆိုးေလး......