ေပေတေတစိတ္ကူးေတြက
အေျခမဲ႔ ငါ့ကမၻာကို
ျငိဳျငင္မႈ အျပည့္အ၀နဲ႔
တည့္တည့္ၾကီး မ်က္ေစာင္းထိုးေနေလရဲ႔။
အရင္တုန္းက ရခဲ့ဘူးတဲ့
အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲက ေျမွာက္စားမႈေတြ
ေလထဲမွာ လြင့္ပ်ံသြားလိုက္တာ
ငါကို္ယ္တိုင္ ကိုယ္က်င့္တရားေတြကို ဖဲ့ခ်ေနမိျပီ။
သိတယ္ဆိုတာကလြဲျပီး
ဘာမွျပဳျပင္နိုင္စြမ္းမရွိခဲ့ဘူး
ရူးသြပ္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြကိုေလ
ေပက်ံေနတဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္ကေတာင္ ငါ့ကိုျပန္ဟားေနတယ္။
ဒီ ဦးေႏွာက္ၾကီးကလဲ
မည္းနက္တဲ့ ကမၻာရိုင္းဆီကို
ငိုေၾကြးမႈေတြ လ်စ္လ်ဴရႈေစရင္း
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆြဲေခၚေနေတာ့တာပဲ။ (စိတ္ညစ္တယ္)
ငါျငီးေငြ႕ေနမိတဲ့
သမားရိုးက် အေတြးအေခၚေတြၾကားမွာ
ငါဟာ..
ဘာမွ သံုးမရတဲ့ အမႈိက္မ်ား ျဖစ္ေနမလား.။
ဟားတိုက္ရယ္ေမာရင္း
ျပင္းရွရွ နာၾကည္းမိတာက
ငါကိုယ္တိုင္ မသိနားမလည္ခဲ့တဲ့
ေလာကနိယာမ ေတြကိုေပါ့
ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲနိုင္လြန္းတဲ့
ငါ့ရဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြအေပၚ
ငါ သစၥာမရွိခဲ့ေတာ့
မလွေတာ့တဲ့ အနာဂါတ္ဟာ အႏွစ္မပါသလိုပဲ.။
ဟား.....................................။
မိုင္ခ်ီတဲ့ သက္ျပင္းေမာၾကီးနဲ႔အတူ
ျဖဴစင္မႈမရွိေတာ့တဲ့ ငါ့လမ္းေပၚမွာ
ငါ.......................................................။
ထားလိုက္ပါေတာ့
ေမာ့ၾကည့္ရင္ေတာင္ မျမင္ရတဲ့
ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ေကာင္းကင္ကို ေမ့ထားလိုက္တယ္
ခုေလာေလာဆယ္ သြားရဦးမယ္..။
ဘယ္ကိုလဲဆိုေတာ့.......
.................................................
.....................................................
.....................................................
စိတ္ရိုင္းေစရာ.......။
။..........နတ္ဆိုးေလး............။
Categories:
ကဗ်ာ
,
ကိုယ္ပိုင္ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Response for the "ဆန္ကုန္ေျမေလး"
Post a Comment